de zon met.. niets aan

Gisterenochtend schreef ik de Oblique Technique voor deze week.

Toen die online stond, was de vraag ‘Wat ga ik nu eens verder met deze bijzonder zonnige zondag doen?’ actueel.

Het was te warm om me fysiek al te druk te maken en dus kreeg ‘Lekker lezen’ mijn voorkeur.
‘Wat?’ is dan de actuele volgende vraag.

Ik besloot eens te kijken wat ik nog op mijn e-reader had staan.
(Ik heb een electronische inkt e-reader die mijn energielichaam niet binnen luttele minuten leegzuigt/ontegeld, zoals een Ipad, bijvoorbeeld… wel doet.)

De keuze was enorm makkelijk, want hoeveel helderder kon het signaal zijn.

Ik zag een boektitel ‘ de blote zon’ ( van Isaac Asimov).

In het licht van het thema van de oblique technique ( ‘niets aan’) en de voorbeelden die ik uit de fysieke wereld had opgeraapt, vond ik ‘bloot’ wel hel toepasselijk.

Voeg daarbij dat het een zonnige zondag was en mijn gekozen naam een positie van de zon t.o.v. het punt op de aarde waar je je bevindt uitdrukt…. de keuze was snel gemaakt.

Ik had nog nooit iets van Asimov gelezen. Ik wist wel dat het science fiction was en dat een van mijn natuurkunde leraren van vroeger er een groot fan van was.

Nou, het was ‘smullen geblazen’!
Als lees-o-fiel, valt het onder de Grote Genoegens van het leven, om een boek in handen te hebben, (met alle tijd van de wereld) wat je van kaft tot kaft pakt en innerlijk verrijkt.
Het was een dorstige ‘ kameel in de oase’-achtige leeservaring.
Echt zo’n ‘ just-in-time’ delivery van het Universum….. want.. met een onaf vraagstuk op mijn mentale tekentafel voor mijn Hof van Eden ontwerp-werk… bleek dit boek me puzzelstuk na puzzelstuk aan te dragen.

Het boek laat zich op heel veel niveaus lezen.
In zijn meest oppervlakkig laag is het een ‘detective’.
De schrijver houdt met de opgevoerde thematiek de individuele lezer en de maatschappij een prachtige spiegel voor. Prachtig subtiel in de achtergrond weggewerkt (voor de kijkers)en enorm op de voorgrond ( voor zieners)  ligt er een verhaallijn over menselijke maatschappijvormen-ontwikkeling langs de weg van het in kaart brengen van de menselijke (sociale) behoeften en de mate waarin daar bewust rekening mee wordt gehouden.

Echt ‘goddelijk’ mooi is zijn uitwerking van het verschil tussen ‘kijken’ en ‘zien’.
Je kan 1000 keer naar een fenomeen hebben gekeken, zonder het ooit werkelijk te hebben gezien.

Ik zocht later op wanneer het boek is geschreven en sloeg min of meer stijl achterover.
Het is uit 1956.
Hij beschrijft een planeet waarop mensen elkaar nauwelijks meer kunnen/willen zien, geen ‘echt’ contact meer met elkaar hebben, maar alles via elektronische hulpmiddelen laten lopen. Ook de opvoeding van hun kinderen, vanaf een maand na de .. conceptie.

In 1956 was televisie aan zijn eerste decennium bezig.
Telefoons waren ‘vast’ en nog erg dun gezaaid.

Thuis-domotica en apparaten die al het dagelijks werk geheel voor je uit handen nemen….. ?
De wasmachine was er net!

Het gevoel dat de schrijver met de samenlevingsinrichting op Solarie, het leven op planeet aarde anno 2018 vrij accuraat beschrijft, levert naast vermaak om de herkenning ook wel kippenvel op.

Hele generaties ‘techneuten’…. robotontwerpers, computerprogrammeurs hebben Asimov’s werk verslonden. Hij heeft de verbeelding van mogelijkheden een aardige impuls gegeven, in het collectieve bewustzijn.

De ‘schok’ dat hij al in 1956 dit verhaal publiceerde over nut en noodzaak van het kunnen combineren van verschillende typen ‘scenario-based’ doorreken-en doordenk capaciteit, heb ik wel even gevoeld.

‘Technisch’ rekenen, met fysiek ‘harde’ aspecten, heeft zo zijn nut, tijd en plaats.
Maar hij vestigde er toch behoorlijk expliciet de aandacht op dat er ook sociologische opstelsommen goed gemaakt dienen te worden.

Enne….. die kant van het verhaal, daar hebben zo te zien vrij veel gemak-dient-de-mens-minnende systeemontwerpende lezers wel naar of langs gekeken, maar het toch niet echt gezien.

We krijgen wel ‘wiskunde’ op school, in allerlei vormen  (economisch, natuurkundig)  in oplopende graad van moeilijkheden ( optellen, aftrekken, vermenigvuldigen, delen, (differentiaal-) vergelijkingen oplossen….)

Maar ‘sociale mathematique’.. het zelf bekwaam kunnen doorrekenen van het ‘goed’ uitkomen van sociale (dynamische) stelsels, heb ik nog op geen enkel school-curriculum zien verschijnen.

Als bevoegd docent omgangskunde, begiftigd met een zeer analytische geest en een rijke vat aan kennis van basisbeginselen op vele terreinen, zinderde het na afloop door me heen.

Asimov.. de blote zon…..(de ‘niets aan’ oblique technique) het collectieve bewustzijn had me de kijkrichting voor op aanlichten/oplossen van het vraagstuk aangewezen.

Ik had het spoor van het ‘niets aan’  gevolgd en was uitgekomen bij DE basis fout die er systematisch in samenwerkingsysteemontwerp gemaakt wordt….. ‘delen door 0, dat gaat niet’.

Dat gegeven leren we over de ‘harde’ wiskunde al ergens op de basisschool.

Het principe is net zo geldig in de ‘zachte’ mathematiek van het o[lossen van sociale stelsel-vraagstukken met een ongelooflijke hoeveelheid (steeds verspringende) variabelen.

Een factor in het stelsel.. (wat het dan ook is)…. bewust zelf op waarde  ‘0’ declareren.. of….dusdanig in de vergelijking meenemen dat het op de achtergrond van het proces (onbewust) op waarde  ‘0’ uit kan komen (via optellenen aftrekken)….. werkt enorme sociale run-time errors ( botsingen, explosies, ontsporingen) in de hand, zodra de bewerking ‘delen’ ergens wordt toegepast!

Als samenleving hebben we er maar de Solarische variant nu van gemaakt…..dezelfde ruimte en resources ‘delen’… dat willen/kunnen we niet ( meer), ook al zit sociologisch ‘delen’ wel ergens in onze natuurlijke programmering als nuttige en noodzakelijke optie, voor het voortbestaan van soort en planeet.

Maar, eh….. ‘delen’ is helemaal niet zo moeilijk.. je moet alleen wel opletten bij je rekenmodellen dat je nooit, ook niet onbewust…. door een waarde ‘0’ gaat proberen te delen.

Daar komt een docent omgangskunde met een esoterische specialisatie op het doorzien van de patronen in complexe dynamische samenleefsystemen dan wel weer van pas.

De rijkheid van die inzichten, zit al in de Oblique Technique van deze week.

Kijk naar je ‘declareer’gedrag!

Ik weet dat die term bekend is uit het snijvlak van de (bestuurlijke) economie, maatschappelijke functieprofielenstatus en de persoonlijke moraal. 

Dit is een les in sociale mathematiek!
Dit declareer-gedrag heeft alles met menselijke waarde-declareergedrag te maken, die helemaal los gezien kan worden van de ‘inhoud’ van wat je moreel wel en niet vindt dat iemand kan maken.

Het is een methodische handreiking.

Robot- en computerprogrammeurs van ‘devices’ die complexe taken uitvoeren, zijn er bij uitstek op getraind.
Je kan niet alle scenario’s en mogelijke combinaties van onbekende variabelen overzien!
Maar je moet je programma’s desondanks wel zo zien te schrijven, dat ‘het werkt’.

De mentale basisattitude ontwikkelen om ‘clashes’ ( grote conflicten in het systeem) en ‘crashes’ (compleet uitvallen van het systeem op cruciale momenten)  te voorkomen, is daarbij zeeeeeeer behulpzaam.

Zoveel is daarbij terug te voeren op hoe de ‘variabelen’ worden gedeclareerd.

Een  variabele via 2 afzonderlijke sporen die op een punt bij elkaar komen ‘ dubbel declareren’ werkt ‘clashes’ in de hand …..

1vakantiehuisje in dezelfde week aan twee families verhuren..
of in een dienstrooster 1 persoon op dezelfde tijd op twee vestigingen inplannen
maar 1 ‘bonnetje’ voor 1 uitgave 2 x ‘declareren’ trouwens ook, zodra het op 1 punt in de ogen van een rechtschapen boekhouder bij elkaar komt.

 ‘Delen door 0’ is een ‘doodzonde’ in de wiskunde.
Ieder computerprogramma ‘crasht’ erop.. er komt ‘ niks zinnigs’ meer uit.

De meeste mensen die ik tegen kom declareren niet bewust een variabele  op ‘nul’.
De meeste mensen ( en samenlevings-modellen) die ik tegenkom hebben hun programma’s die op de achtergrond het systeem draaiende houden trouwens ook niet voorzien van ‘nuldeel-bewaking’!

En die ATB ( automatische treinbewaking) is wel handig op systemen, als je helemaal niet in voldoende mate weet welke ‘functie’ er nou eigenlijk in je systeem draaien en hoe ze met elkaar in verband staan!

(En geloof me, de meeste mensen die ik tegenkom hebben een ‘sjoege’ die de waarde ‘nul’ vrij dicht benaderd, van alle menselijke behoeften, fysiek en metafysiek in dynamische variabele wisselwerking met elkaar)

Het bestuderen van alle ‘mogelijkheden’ van ‘het leven’ is een ‘missie’ die qua haalbaarheid ook de ‘nul’ wel heel erg dicht benaderd.

Het opzetten van een mentaal programmaatje waarmee een virtuele mobiele ‘fly-over’ constructie ‘on the fly’ gemaakt kan worden.. is…. 5 minuten werk.

Poort 1 open zetten (er staat trouwens een geit achter, in het driedeuren-vraagstuk) 

Veel grote-stappen-snel-thuis-beleidsmakers declareren (impliciet) dat  de functionele bewerking ‘delen’ überhaupt verboden is. (Optellen, aftrekken en vermenigvuldigen…. verder dan dat .. gaan we niet.. zodra er iets of iemand, een functie in het systeem over ‘delen’ begint.. dan starten we volautomatisch het programmaatje ‘ moord en brand’… ook wel bekend als ‘eigen volk/belang/prangende (ene) behoefte eerst’
Dat is ook 5 minuten werk, maar het opruimen van de relationele puinhopen, duurt nogal lang.

Poort 2  open zetten ( er staat ook hier een geit achter in het driedeurenprobleem) 

Veel mensen aan getrokken tot de ‘spirituele circuits’ hebben ook een vlug klaar prime-directive oplossing draaien.

Iedere variabele die ‘negatief’ benaderd of raakt in mijn bewustzijn  moet subiet op significantie ‘= 0’ worden ingesteld.

‘Ik laat het ‘los’ ik doe niet meer mee, op mij moet je niet rekenen in dezen.”
Werkt prima als spirituele sociaal-maatschappelijke-emotionele struisvogelpolitiek, maar je zet je eigen spirituele groei en mogelijkheden tot groei als mens er wel structureel mee op een zijspoor.

Significant weinig van de mensen die deze prime directive hebben lopen, daar kun je ook op rekenen dat ze doen wat ze zeggen.
Significant veel van de mensen die deze prime directive naleven, verbergen achter een ‘positieve pose’ een diepe afgrond van diepe ongelukkigheid over de onverbondenheid met het leven ( en hebben een waslijst aan verslaving om hun bewustzijn mee aan banden te leggen).

Poort 3 open zetten ( hier staat de megaturbo 'heilige graal' hoofdprijs van deze show achter)

Deze variant is ook 5 minuten werk, voorkomt clashes en crashes….

De ‘I choose to be at peace with this situation’ routine.

Peace is een‘ safety for all first’ .. prime directive protocol.

Iedere bewerking wordt, voor hij in uitvoering gaat, getoetst aan dit grond-principe.

Onder de motorkap zegt het:

Als….. hier-en-nu  gepoogd wordt door 0 te delen… dan gebeurt er dit:

-          De ‘0’ wordt volautomatisch vervangen door ‘n’ ( betekent ‘ volstrekt onbekend aantal mogelijkheden’)

Daarmee veranderd de functie automatisch van vorm.
De ‘uitkomst’ wordt als het ware ‘overruled’ ( door ‘alles wat is en kan zijn’ in te zetten.. een aardige spirituele definitie (= declaratie)  van een zekere Grote Overkoepelde Database).
Die zet de energy-in-motion, on the fly, direct op een totaal vrij zijspoor voor ‘nadere bewerking’.

‘Wisseltruc’.

De doodlopende ‘0’ is nu immers geen ’hard gegeven’ geworden die de te delen soep in de soep laat lopen, maar elegant getransformeerd in een nieuwe ‘vergelijking’ die nog…. opgelost moet worden in de dynamiek.

De rest van het energetisch dynamische systeem hoeft dan niet te stoppen ( al dan niet via een enorme botsing)
Het ‘defecte’ treinstel’ ( de enkele routine die niet klopte) of ‘ het scenario wat zich bijna  ontrolde door een samenloop van in zichzelf prima lopende omstandigheden’  gaat rechtstreeks door in ‘de nadere bewerking’.

Daar rolt dan.. voor wie niet zo ingevoerd is in ‘scenario’s doorrekenen met ‘n’ als variabele, dan ook gewoon weer een (positieve) uitkomst uit!

Het calculatiesysteem... (de daartoe aangezette processor)  gaat met passende antwoorden gaat komen welke concrete’ waarden’ van die variabele wel ‘geldig’ zijn in de context van alles.. de hele dynamiek.

Dat zijn nog al eens ‘ uitzonderlijke oplossingen’ van het type….gebruik maken van de uitzonderlijke capaciteiten die wel vlakbij vrij beschikbaar zijn, maar nog ongebruikt vlakbij liggen.

Waar nog haast niemand aan gedacht had dat dat ook een werkbare mogelijkheid was .. om iets tijdelijk of structureel mee op te lossen.

Dat er op de achtergrond, om die positieve uitkomsten uit de complexe vergelijkingen te kunnen calculeren, regelmatig diverse variabelen als tussenstation even (soms zelfs ver) negatief moeten staan…. is dan handig (vooral voor ongelukkige exponenten uit de spirituele stroming) om te weten. En dat er in de algoritmen 'gedeeld' moet worden... zegt nog niet dat er in de uitkomsten iets gedeeld moet worden wat iemand niet wil of kan delen.(handig voor de grote-stappen-snel-thuis-bestuurders die 'delen' in de ban doen)

Deze wisseltruc valt de ‘reiziger’, de gebruiker van het systeem, doorgaans niet zo heel erg op.

Het kan even een klein schokje geven, of je voelt je opeens ‘ opgetild’ en ziet dingen vanuit een hoger perspectief of vanuit een andere hoek.

Maar tenzij je moedwillig (bewust) iets in/aan het systeem had gedeclareerd met het oogmerk om de boel te doen ‘crashen’ .. zul je er niet vreemd van opkijken dat je de reis soepel kan vervolgen en in je behoeften (allemaal) kunt voorzien.
Wellicht langs een wat andere route dan je had gedacht. Meestal trouwens.. een mooiere route!

‘Delen’ is helemaal niet zo’n enorm moeilijke bewerking, voor de  supercomputer waar we allemaal over kunnen beschikken omdat.. we er allemaal deel van uitmaken en onze ‘declaraties’ aan ‘het leven’ indienen…..!

Met grote dank aan ‘station Solarie’, in 1956 opgeleverd door systeemkundig verbeelder Isaac Asimov, waar ik op deze zonnige zondag, al lezend naartoe hebben kunnen gaan in het voertuig van mijn verbeelding, om de onderliggende systeem constructie van dat station te mogen (door-) zien (niet alleen om te kijken).... en met de ‘sociaal mathematische schat’ weer terug te keren op Aarde, om ….. het toe te passen, in dit stukje ‘traject’- renovatie.

Mooie reis!
Veel te zien!