vrijdag 9 februari 2018

veel

3 blog posts op een dag.. tjonge jonge...wel veel.
Het lijkt het weer wel.... vanochtend begon het opeens hard te sneeuwen en viel er meer sneeuw dan ik in drie jaar hier op een dag heb gezien (5 cm ofzo).
Vanmiddag stopte het en ben ik een lange wandeling gaan maken met uitzicht over de besneeuwde vallei.
Maar het was duidelijk flink gaan dooien, het in twee uur tijd bijna allemaal voor mijn ogen weg.

Tijdens de wandeling mijmerde ik nog wat over de opgedane indrukken van de afgelopen dagen.

Intrigerend vond ik het om Frank van de Goot en mijzelf eens in mijn 'holografische holistische innerlijke viewmaster' te laden.
Waddisdah?

Nou, dan pak in een voorbeeld uit de fysieke wereld en leg dat naast een voorbeeld uit de meta-fysieke wereld en kijk/voel in wat voor een meerdimensionaal lichtbeeld daaruit tevoorschijn komt.
(Zoals je met enerzijds je linkeroog en anderzijds je rechteroog je een 3D beeld vormt uit twee net wat verschillende kijkhoeken, die zich tegelijkertijd voordoen).

Dat was nogal boeiend, want de beelden passen in erg hoge mate nogal goed op elkaar.
Wat Frank doet (als forensisch patholoog) en hoe hij het doet.
(He,  zoveel forensische pathologen ken ik niet, maar zijn stijl zou ik omschrijven als (serieus/speels, met grote passie voor zijn werk..... een stijl die aan de zijlijn van de culturele conventies staat ( en soms eroverheen gaat?)

Voor zijn passie/werk zouden nogal veel mensen behoorlijk terugdeinsen om het zelf te gaan doen.
Een totaal verse overledene die een natuurlijke 'schone' dood is gestorven verzorgen en de laatste eer bewijzen is voor veel mensen nog wel te overzien, wellicht.
Maar overledenen opensnijden, ook ' niet zo heel erg verse' om een puzzel op te lossen over wat er allemaal fysiek aan de hand was op het moment van (al dan niet natuurlijk) overlijden?
Mwhoh... sudoku zal heel wat meer mensen aanspreken als aan te snijden en op te lossen puzzelmateriaal.

Ik heb een fascinatie voor 'dood' energie in beweging materiaal ( emoties die de 'pas' in het leven zijn afgesneden, wat in 999 van de 1000 gevallen ' niet natuurlijk' is en in 999 van de 1000 gevallen door een onfortuinlijk afgelopen interactie met een 'geliefde' wordt veroorzaakt.)
Die kun je niet zien, deze overschotten zijn 'onstoffelijk' in het energielichaam. Desondanks 'begraven' de meeste mensen ze wel graag zo snel mogelijk, al dan niet 'gebalsemd' in een mausoleum, of ' op ijs gezet' zodat je er nog iedere dag even langs kunt lopen.

En zoals Frank flinterdunne preparaten snijdt uit diverse organen die hij m.b.v. de microscoop bekijkt op patronen. Hij vergelijkt die met patronen van ' gezond tissue'.
Vergelijkbaar krijg ik energiesamples op mijn innerlijke geestesoogmicroscoop, die ook patronen vertonen..... waar je ' verdriet' aan kunt herkennen en ' boosheid' en 'vreugde' en ' vrede' e.d.

Naast die samples... is er ook het 'verhaal'.. het 'proces verbaal' van betrokken.
Uit de beschrijvingen van het voorgevallen gedrag, haalt Frank ook informatie.
Want, bepaalde bekende ziektebeelden, vertonen bepaalde specifieke symptomenpatronen.
Erg veel gepuzzel wordt het als het een complexere puzzel van meerdere verschijnselen die op elkaar inwerken betreft ( zoals bij het voorbeeld van Utley)

Ook ik krijg meestal informatie aangereikt over het (gedrags-) verhaal achter bepaalde onfortuinlijk afgelopen menselijke interacties.
Vaak klopt ' het beeld'..  soms ook klopt er 'geen bal van'.

Net als Frank, heb ik meer vertrouwen in de patronen van de samples, zoals ik ze waarneem in mijn innerlijke geestesoog microscoop ( en ik neem altijd zelf een sample), dan in wat mensen allemaal zeggen over hoe en wat er voorgevallen is.
Natuurlijke samples liegen niet. Dat materiaal heeft daar geen enkel belang bij.
Helemaal open en ontspannen de waarheid zoals je die kent weergeven, is bij mensen..... nogal eens niet aan de hand.

Net als bij Frank, willen mensen graag een bepaald antwoord horen, omdat Frank's deskundig gedegen diepgaand assessment van de situatie hen wat minder goed uitkomt/bevalt.
En  dan doen ze (soms subtiel, soms minder subtiel) hun best hem ertoe te bewegen af te stappen van zijn eigen bevindingen.
(Kijk de Utley aflevering maar na voor een vrij subtiel voorbeeld)

Ik herken ook dat Frank duidelijk  de behoefte heeft om ' vrij' met het materiaal te kunnen spelen.
In de aflevering 'Joop' vraagt hij Ralf en Mario of hij even tijd alleen in de loods kan besteden om zijn 'ding' te doen.
Grappig is dat hij geen last heeft van de camera(persoon), maar ja.. die is daar in zekere zin ook om met het materiaal vrij te spelen en een verlengstuk van Frank die duidelijk graag inzage in zijn werk wil geven.
Waar Frank last van heeft ( weet ik dan wel met accuratesse in te vullen) zijn de energetische en geloofssystemen van de direct emotioneel bij het voorval betrokkenen.
Dit is niet het moment voor culturele piëteit met de nabestaanden! (Er moeten vrij zakelijk metingen gedaan worden en hypotheses getest.  Daar komt duwen en trekken en wat er maar in Frank opkomt dat nuttige informatie oplevert bij kijken. Veel daarvan past niet binnen de conventies ( en werkelijke nuttige natuurlijke gevoeligheden) van omgaan met nabestaanden.

Ik moet ook altijd alleen zijn om met het materiaal vrij te spelen.
Alleen dan spreekt het vrij tot mij, ontvouwt het zich in de vorm die het werkelijk heeft
Alleen dan kijk in niet ook nog simultaan met de ogen van de betrokkenen naar mijn eigen handelen en het materiaal.
Dat hoeft vaak maar heel kort te zijn... maar altijd kom ik pas met bevindingen, als ik ermee 'alleen' ben geweest.
(Komt ook denk ik, door een technisch aspect. Mijn innerlijke geestesoog microscoop moet zoveel mogelijk energetisch trillingsvrij zijn en dat lukt niet in een setting van interactie met anderen.)

Frank heeft wel een voordeel.... zijn samples zijn zichtbaar.
Zelfs al kan de leek er geen chocola van maken.. je ziet de man, gehandschoend met een mondkapje op iets stoffelijks openen, er delen uithalen, dat aan plakjes snijden en dat analyseren onder een microscoop.
Van die samples kun je je heel goed voorstellen dat die in een archief bewaard blijven, of gefotografeerd op een disc.

De samples waar ik mee werk, die vergeleken worden met samples uit de archieven van het collectieve bewustzijn.... zijn niet stoffelijk en dus.. niet zichtbaar.

Frank's sampleleveranciers zijn allemaal fysiek dood.
Daar helpt geen leefstijladvies meer aan.

Mijn sampleleveranciers leven fysiek nog.
Er zweven 'slechts' stukken/stukjes afgestorven 'zielsdromen' (nog)  in hun energielichaam rond, in diverse stadia van ontbinding in factoren, die de energieniveau's en algeheel sociaal-mentaal-emotioneel, maar ook fysiek functioneren sterk ( meestal nadelig) beïnvloeden.
Daar helpt energetisch leefstijladvies en een (hoger) bewustzijn van je energielichaam een heleboel bij.
Natuurlijke emoties ( energy in motion patronen) van allerlei aard, fijne en minder fijne... tja.... daar ontkom je niet aan (en die kan het energielichaam ook in vrij korte tijd vrij goed verwerken!)
Veel (te veel!)  niet-natuurlijke (zelfs 'dode', nauwelijks afbreekbare) energy in motion patronen aan je energielichaam toevoegen ... staan dat natuurlijke proces op enig moment wel in de weg!

Zoals plastic in de zee, het natuurlijke zwemverkeer en de voedseldistributie van de zeedieren ook bepaald in de weg gaat staan.

Maar ja.... krijg dat maar eens uitgelegd.... van dat rijke 'diepe' energetische onderwaterleven in je eigen energielichaam, wat je niet kunt zien en de 'rotzooi' die we daar als mensen in dumpen en zomaar veel te lang in laten ronddrijven, alsof het erbij 'gewoon' hoort.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten