dinsdag 6 februari 2018

groot verzet

Hoe beklim je met een voertuig met versnellingen een berg?
Hoe beklim je een berg denkwerk?

Dat lijken twee totaal verschillende onderwerpen.
Toch zijn er veel parallellen.
Het een gaat over een concrete fysieke berg, het andere over een abstracte meta-fysieke berg.

Bij een flink steile berg, zul je zien dat de weg meer gaat kronkelen, meanderen.
Lineaalrechte wegen zijn uitermate schaars, in de bergen.
 (Dat geldt zowel voor de routes van het dal naar de top , als de paden in het het dal, die ( lekker vlak en makkelijk begaanbaar), de loop van de rivieren volgen.)

Hoe steiler de klim, weet een fietser dan weer net wat bewuster dan een automobilist, omdat een fietser de krachtsinspanning aan zijn eigen spieren voelt....hoe 'minder verzet' je toepast.
Het is bijzonder aan te raden om in een veel lagere 'versnelling' als fietser de steile weg te nemen, om nog vooruit te kunnen komen, op de fiets.

'Steil denkwerk' ( complexe grote ingewikkelde materie die je niet zomaar in een oogopslag kunt overzien) doe je maar beter ook niet op de hoogste versnelling van je denkvoertuig (the mind).
'Keihard lineair proberen 'door te malen', met veel innerlijk 'verzet'' doet ontzettend pijn en je moet het al snel opgeven ( ver voordat je het doel ( 360 graden overzicht en de berg ' bedwongen ' hebben) hebt bereikt.

Met nauwelijks verzet, kun je ontspannen blijven voortgaan.
Heb je ook.. nog wat energie over om om je heen te kijken.
De berg laat zich 'kennen' ( en de reis wordt ook een stuk leuker) door werkelijk te 'zien wat er zoal is' onderweg.. niet alleen maar door een snapshot te nemen van het uitzichtpunt op de top!

Vergelijk..... als je met hoge snelheid in een auto over een weg rijdt, je ogen ( in het meest gunstige geval!) alleen maar op de weg en ander verkeer gericht  ( bij ' andere dingen'..... kun je dan vertellen welke kleur en vorm de bloemhoofdjes van die zeldzame bloemen  hadden? Of dat er een vreemd voorwerp in de berm lag, wat daar van nature niet hoort?
Welnee.
De fietser, maakt al meer kans zulke waarnemingen te doen, omdat hij zoveel langzamer gaat.
Maar.. de wandelaar.. nog meer!
(De ziel gaat te voet.....is zo'n mooie uitdrukking. En fysiek het tempo ' wandelen' aanhouden, is een snelheid waarop de 'mind' bergen werk kan verzetten en concrete gedetailleerde waarnemingen van opmerkelijke zaken aan de route kan doen.)

Vraag aan die wandelaar om te beschrijven wat hij onderweg zoal aan vermeldenswaardigs heeft gezien en dat kon nogal eens een rijke variatie zijn.
Vraag aan de automobilist hetzelfde.. die is een stuk sneller klaar met zijn verhaal, want hij heeft een stuk minder gezien wat de moeite waard was.

Bovendien.... heeft de wandelaar alles zelf mee kunnen maken wat de automobilist van de berg heeft gezien, maar omgekeerd is dat (dus) niet het geval!
De wandelaar snapt dus heel snel wel het verhaal van de automobilist ( zelfs als het over een andere berg uit een vergelijkbaar gebied zou gaan).
De automobilist heeft bij benadering geen idee waar de wandelaar het allemaal over heeft.
(Bloempjes, beestjes, wolkenformaties, zwerfvuil, grote rotsblokken die wel erg los zijn komen te liggen boven de asfaltweg.....?) Zelfs niet als ze dezelfde route op de dezelfde dag hebben gevolgd.

En.... dan kan een beetje avontuurlijke wandelaar er zelfs nog voor kiezen om ' van de officiële routes' af te wijken. De ' door mensen' gebaande wegen, voorzien van verkeerregels en verkeersborden.
Een beetje ervaren bergwandelaar, kan ook kiezen voor ' geitenpaadjes', 'vossenpaadjes' en andere natuurlijke routes die (andere) slimme zoogdieren dagelijks volgen, de berg op en af.
Dat is handiger (energiezuiniger) dan zelf je weg lukraak door de struiken  hakken.

Een automobilist meent wellicht dat je een berg pas kunt bedwingen als ' iemand' ( zij zelf dus niet) , eerst een asfaltweg naar de top heeft aangelegd, voordat zij 'er wat aan hebben'.
Een fietser op een racefiets, zou die mening ook nog toegedaan kunnen zijn.
Een mountainbiker kijkt daar al vreemd van op.
Een wandelaar met ervaring op diverse bergen.....?

En ik.... ?
Ik steek geloof ik altijd mijn paraglider parachute in mijn rugzak en parapente van het hoogste punt in luttele minuten weer naar het dal.
In een rechte lijn  als ik zin heb.... lekker genietend van het vliegen.en de thermiek rond de berg....met nieuwe inzichten/panorama ( paranormale?) overzichten ' op zak'.
Heerlijk 'zweverig', zo vrij als een vogeltje in de lucht.

Tot de volgende berg.... die ik fluitend, met zo min mogelijk 'verzet', meanderend, de aanwijzingen die de berg zelf geeft, verken.
Me verbindend met de 'routes;' die de bewoners van die berg nemen, of (nog) kennen en mij aanwijzen als 'bruikbaar' voor mensen die ' de top willen bereiken'.

Levende (vreedzame) wezens in hun eigen habitat, stuiven doorgaans niet 'woest' bij me weg in dehoogste versnelling, als ik met de ziel-te-voet, compleet ontspannen en op mijn gemak, met vredige intenties, door hun (samen-) leefgebied reis.
Automobilisten zien van ' de natuur' meestal alleen ' het achtereind' ( en dat kun je inderdaad op duizend-en-een manieren uitleggen ;-) fysiek en meta-fysiek.....)

O ja... grinnik ik in mezelf, kijkend naar het 'achtereind' van eigenlijk iedere automobilist 'en route'.
Een automobilist merkt meestal zelf volstrekt niet dat zijn eigen uitlatingen van nogal/zeer dubieuze milieukwaliteit zijn.. helemaal als hij in compleet de verkeerde versnelling keihard probeert te gaan.
Ook andere automobilisten vinden dat dan best nog wel ' meevallen'.

De fietser en de wandelaar ( en de vos en de geit en de bloempjes en de bijtje.....), gewend aan schone lucht op de berg.....(ach, moet ik echt mijn zin afmaken.....)

Dat hier een hele directe parallel is, met wie constant alleen maar vol gas geeft, gezeten in zijn eigen turbo diesel custom made geloofsysteem, in de verkeerde versnelling voor in steil omstandigheden, luid toeterend alles wat natuurlijk is van zich af jagend.....zelfs als je niet in een fysieke ronkende automobiel zit...... weten alleen de mensen die wel af en toe een wandelingetje buiten hun eigen (tijdelijk geparkeerde) geloofsysteem durven /willen maken. en ' opsnuiven' en ' absorberen' wat er sociaal-mentaal-emotioneel (intermenselijke energetisch) in de buurt 'is'.

(-:

( Opvallende observatie op dit metafyische uitzichtpunt op deze berg...... ik hoorde, terwijl ik de laatste alinea's typte, net Acda en de Munnik's ' als het vuur gedooft is'. (op de radio)
De tekst van dat lied.... past wel heeeeeeel erg goed bij de laatste automobilist die me onlangs met ronkende turbo diesel zelfs compleet van de weg probeerde te duwen, met een ( aan het lawaai en andere (exhausted) kenmerken te horen/zien.....een kapotte uitlaat op zijn geloofsystemen ( exchaust in het Engels).
En ik weet dan.... dat exact deze zelfde vogels, over exact deze zelfde man ' Herman' een ander lied zongen waarin hij ' in Frankrijk op een bankje in de zon zat'.....wat een paar dagen geleden ook al rond-zong in mijn blog post verslagen van mijn belevingswereld ( kijk zelf maar op 28 en 29 januari) ....waar ook een groot 'vuur' een rol speelde)

Dinsdagochtend op een grindpad 
Het weekend geweest 
Men maakt zich op 
Voor de wandeling 
Als ging men naar een feest

(Het is nu dinsdagochtend en ik schrijf over een wandeling. In de kerk hier vlakbij in de straat, is nu een bijeenkomst aan de gang van het type zoals het in het volgende couplet wordt bezongen. Allemaal ' toeval' natuurlijk)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten