kafkaesque....

Een van mijn favoriete Ted Talks is 'how frustration makes you creative' van Tim Harford.

Het (creatieve) vermogen om een (zeer) uitdagende taak waar je je voor gesteld ziet, waar cruciale componenten afwezig of niet 'in orde' zijn, toch naar volle tevredenheid te kunnen volbrengen, door gebruik te maken van de middelen die voorhanden zijn is... naar mijn idee.... nogal een waardevolle vaardigheid.

Ik zag dat thema gisteren een heel aantal keer voorbijkomen.

Heel lief en heel mooi, toonde een 11 jarige jongen zijn kwaliteiten op dit gebied.
Zij moeder en ik hadden zijn jongenskamer die middag geverfd en waren daar bijna mee klaar toen hij (moe) uit school kwam.
Hij vroeg geloof ik of hij iets kon doen om te helpen.
Ik suggereerde 'een kopje thee maken, misschien?'
Wist ik veel op dat moment dat ik met die suggestie een ' oblique technique' aan hem gaf !

Terwijl wij doorrommelden met de laatste likjes verf en het opruimen van de spullen, ging C. met de hem toebedeelde en door hem aanvaarde taak aan de slag.
Maar al snel was duidelijk dat hij alle stappen in dat proces ' thuis thee maken' nog nooit zelfstandig had gedaan.

Dat mocht de pret niet drukken, want ook al mistte de component  'eigen ervaring', hij had volop hulpbronnen waar hij vaardig en vol vertrouwen dat hij de taak best wel kon volbrengen, gebruik van maakte.
En dus stelde hij allerlei zeer nuttige relevante vragen aan zijn moeder, die wel de ervaring heeft.
Ik citeer niet letterlijk, maar voor o.a. deze onderdelen van het theemaakproces informeerde hij bij zijn moeder:
- Welk water gebruik ik voor de thee? Kraanwater? En hoeveel heb ik dan nodig?
- Met welk instrument maak ik het warm? De kachel?

Ofwel.. hij bedacht gaandeweg de logische te nemen stappen, keek ook goed om zich heen en in zijn vragen kwam hij zelf al pro-actief met suggesties van dingen die hem goede mogelijkheden leken om  het doel' heet water voor onze thee' te kunnen realiseren .
Ja, het werd kraanwater.
Maar nee, zijn moeder raadde hem het gebruik van het fornuis hiervoor aan, in plaats van de houtkachel, omdat dat sneller zou werken.

Dat plaatste C. voor een nieuwe uitdaging!
Want die kachel was al aan en lekker heet.
Maar het fornuis stond uit. En hoe activeer je die?

- Hij informeerde welke pit hij het beste kon gebruiken en hoe hard die dan moest gaan.

Keurig had hij de ketel op die pit gezet en wij troffen hem aan op het moment dat hij het gas aan het aansteken was.

Het was zo mooi om te zien dat 'een vuurtje maken' kennelijk een stap was waar hij wel ervaring mee had, ook al was het zo te zien niet met dit specifieke apparaat.
Hij had lucifers gevonden en daarmee liet hij vaardig en veilig de juiste gasvlam ontbranden.

Dat zijn moeder die specifieke taak kennelijk altijd 'anders' doet bleek toen ze wat verbaasd uitriep:
" He C. voor het  aansteken van het fornuis heb ik zo'n speciaal ding hoor!"
Ik zag de verwarring op zijn gezicht: "O.. nou.. dit gaat toch goed zo.....?" en hij richtte gauw weer zijn volle aandacht op ketel en vuur... zodat de ketel er mooi recht boven stond.

Even later was het water heet en konden we rustig genieten na de middag werk van de zo door ons gewenste thee. Lekker!


Bij thuiskomst ( ook moe van een dagje ergens buitenshuis werk verrichten, uitkijkend naar het nemen van een bad, in mijn geval)  checkte ik even de e-mail.
Daar werd mij een 'oblique technique' uitgereikt, in het wervingsproces voor mijn opvolgers.

Op zich zou het ' not my cup of tea' zijn.. als alles zou gaan zoals van tevoren bedacht.
Want, dan zouden de kandidaten rechtstreeks contact kunnen opnemen met de juiste  persoon via de websites waar de advertentie op is gezet.

Maar om een of andere duistere reden..... werkt dat mechanisme kennelijk niet en krijgen de kandidaten geen contact met hem.
Frustratie dus.. aan hun kant....want zij willen zo graag hier komen doen wat ik nu doe!
Gelukkig maakt frustratie (als mensen echt graag iets willen) creatief en dus ze hun heil bij 'andere systemen' op het internet om toch met ' hier' in contact te komen. Die verhuursystemen voor accommodaties, waar ze dan hun toevlucht toe nemen, spugen dan meldingen uit in de e-mail box waar ik een oogje op houdt.

Daar vond ik er een van en moest dus inloggen in dat systeem om iets terug te schrijven.
Uiteraard mailde ik het rechtstreekse e-mailadres van de persoon die erover gaat.
Maar ja.. dan gebeurt er iets kafkaiaans 'grappigs'.
E-mailadressen uitwisselen, dat staat het verhuursysteem van accommodatie absoluut niet toe!
Zijn we nou helemaal een haartje betoeterd!

En dus krijgt de ontvanger van mijn berichtje een hele cryptische mail die ook weer frustreert.
Kennelijk is er wel een levende persoon  die reageert, maar waarom schrijft  ze dan in plaats van het e-mail adres : (SENSITIVE CONTENTS HIDDEN)
Tja.. dat was (natuurlijk) niet mijn tekst!

Ik was nog online (want terwijl ik het eerste berichtje had geschreven kwam er een soortgelijk berichtje binnen van een andere kandidaat, via weer een ander systeem, waar ik ook een poging deed om het juiste contact e-mailadres kenbaar te maken...).
En dus zag ik meteen de licht paniekerige e-mail waarin om hulp werd verzocht om dit te verhelderen.

Dan komt het vermogen om het systeem te kunnen doorzien van pas.
Het systeem bevorderd wel dat mensen met elkaar in contact kunnen komen, dus ik mag echt van alles schrijven.. maar webadressen en e-mailadressen worden er gewoon automatisch uitgefilterd ( omdat ze niet willen dat je met elkaar in contact kom buiten het systeem, omdat je dan wellicht tot een boeking zou kunnen komen, waaraan het systeem geen geld verdient...).

Dus, wordt dan de boeiende opgave om tot een creatievere oplossing mee te komen
- camoufleer het e-mailadres (wat exact goed moet zijn, onder werkt het niet) dusdanig dat het niet door de automatische filters van het systeem wordt opgepikt...

Ik ken de parameters van die filters niet, maar een '@' teken is sowieso' taboe' dan.
Maar woorden als hotmail, gmail en '.com' lijken me ook waarschijnlijke ' suspecte' kandidaten.

Daar komen 'inlevende vermogens' weer erg van pas.
Niet alleen moet ik me kunnen inleven in wat het systeem wel en niet zou kunnen toestaan en doorlaten.
Ook moet ik me verdiepen in de mensen aan de andere kant.. op welke kennis van hen zou ik kunnen aansluiten met mijn 'cryptische puzzel', zodat ze het eenvoudig kunnen oplossen?

En ik moet dan met alternatieven komen die zouden kunnen werken, zodat we ons gezamenlijk doel kunnen bereiken ( dat (alle) kandidaten zich met de juist persoon in verbinding kunnen stellen).

Ik fabriceerde en verzond een versie en was benieuwd of het goed over zou komen en dan correct gedecodeerd kon worden.
Vanochtend zag ik, (net wakker en weer helemaal fit), voor mijn geestesoog nog 2 of 3 potentieel werkbare, heel verschillende alternatieven, voor het geval het nog niet gelukt was.

Toen ik vanmorgen de e-mail checkte, was er geen feedback van de kandidaten.
Zou dat betekenen dat het gelukt is?
Ik wacht rustig af en .. mochten ze toch weer bij me terug komen voor nog een poging.. dan heb ik alvast wat ideetjes achter de hand.

De hele gang van zaken zette me wel ook aan het denken over meer abstracte samenwerkingsystemen* en hoe ook die collectieve bewustzijnssystemen mensen vaak 'dwingen'' om zaken op een bepaalde manier 'binnen het bestaande systeem' te (blijven) doen en andere dingen glashard en ' automatisch'  te  'verbieden'.

(Met zo hier en daar 'kafkaesque techniques' en taferelen tot gevolg....)

Waarom?
Om redenen van het beschermen van (vermeende) eigen belangen, zelfs waar die (vermeende) belangen helemaal spelen of niet eens van de hoogste orde zijn, het hoogste belang voor alle betrokken dienen)

Want.. AirBNB weet dan inderdaad niet waar deze specifieke communicatie over gaat ...
en waar wij hun systemen nu even voor proberen te benutten .. daar is het ook niet voor 'bedoeld'.......
Maar het is duidelijk ook in hun belang dat hier terzakekundige mensen rondlopen die de gasten waar zij geld aan verdienen ontvangen 'comme il faut'!

* En dat.. stel ik met een glimlach vast (gezien de sollicitatie die ik zelf heb lopen), daar zinvolle alternatieven voor aandragen is namelijk wel heel erg  'my cup of tea' !


(-:

O ja...... vergeet ik nog bijna een belangrijk detail te vermelden!
Waar trouwens niemand ook maar een woord over gesproken heeft... !
Waar je oog voor 'insignificant' lijkende details moet hebben.

Een 'kopje thee'... was in die hele interactie helemaal niet C's ' cup of tea!

Het enige hete water waar hij voor zichzelf in geïnteresseerd was, was een warme douche, die hij pas nam na het voorbereiden van ons kopje thee!

Er stonden 2  lege mokken met theezakjes op tafel te wachten tot het water kookte, geen drie!
En zijn moeder en ik hebben die twee mokken twee genoeglijk opgedronken... daar was hij, voor een groot deel, niet eens bij..
Deze jonge superman was zich even aan het (douchen) en omkleden ;-)  en bekeek later slechts glimlachend 'het resultaat'.

(-: