Dus....raad ik aan hem niet alleen te beoordelen op het deel wat je aan de oppervlakte ziet; ....de fysieke componenten. Het meeste zit ' onder de waterlijn van het bewustzijn'.
Ik zal eerst aanhalen door welke 'velden' ik liep, waar ik de inspiratie voor dit boeket bespiegelingen plukte.
- Gisteren zag ik de oudejaarsconference van Youp van het Hek, een vloek en een zucht
- En ook een populair wetenschappelijk programma.(wetenschap havermoutpap)
- Mijn vader mailde me zijn reactie op het zien van Kate Raworth en ik mailde hem, per omgaande, een oblique technique terug.
(wat een oblique technique is, wordt via deze pagina (rechtsbovenaan) duidelijk)
Vloek en een zucht
Uit de conference van Youp van het Hek ( waarin hij Youp 2.0 hoopt te zijn) kwam een zinsnede naar voren die ik een dag eerder door Henk Oosterling had horen gebruiken. Bijna letterlijk hetzelfde en dus viel hij mij als synchroniciteit op:
" je hebt twee keuze in het leven, 'zelfmoord' en ' iets anders'"
(Grappige synchroniciteit die me nu opvalt..... in Youp's verhalen spelen twee (oude) Henkie's een prominente rol.. waarbij van een verwisseling rond 'doodgaan' sprake is... de 'rode' en de 'schele', maar de rode is niet rood van kleur, een van beiden heet 'de Wit' als ik het me goed herinner, de ander 'De Jong'.)
En.... de 'vraag van de kleine ijsbeer' in het lied van de jonge ijsbeer op een scheve ijsschots: "Waarom laat mijn lot jullie koud?"
Wetenschap havermoutpap
In dit programma werd een experiment belicht van menselijk gedrag.
Testpersonen werd gevraagd om bij een (snel) aangeboden reeks woorden-in-een-bepaalde kleur, de naam van de kleur te noemen. De uitdaging zat hem erin dat de woorden allemaal kleuraanduidingen waren, maar vaak niet de kleur benoemde waar het woord in werkelijkheid mee ingekleurd was.
Wat was gebleken?
Mensen die hier 'goed' in zijn, zich niet door 'woorden' op het verkeerde been laten zetten, maar de golflengte van het kleurenspectrum herkennen.. vertonen relationeel andere gedrag dan mensen die hier 'slecht' in zijn.
oblique technique
Ik mailde mijn vader de speelsuggestie: " Ontwerp je eigen ijsberg".
Een direct referentie aan mijn eigen blog post ' broetje m/v'
In zelf invoelen wat de reikwijdte was van die 'ijsberg', kwam ik tot de interessante ontdekking dat de 'vibe' rechtstreeks meetrilt op de 'twee keuzes'; die je in het leven hebt, maar dan dieper.... ver onder water van het bewustzijn.
Mijn oblique technique gaat dus niet over ' ontwerp je eigen fysieke zelfdoding'.
(Aardig wat mensen zijn met dat ontwerpspelletje trouwens wel met grote regelmaat bezig, in de verborgenheid van hun eigen innerlijke wereld.)
Het gaat ook niet over het geven van de vrije teugel aan je ' innerlijke criticus' die je eigen mooiste creaties en ideeën in luttele seconden kan afkraken, afzeiken en affakkelen.
Ik bedoel het op een esoterisch creatief niveau.
Filosofisch, zou je kunnen zeggen, theologisch.... maar dan ....praktisch!
En dat wordt de rest van dit blogstukje ineens een aardige 'havermout'-oefening in zichzelf.
De volgende woorden zijn soms exact in de 'begrips-resonantie ingekleurd' die ze beschrijven en soms ook helemaal niet!
Probeer eens mee te trillen met de werkelijke trilling, waar het woord echt in staat
(wat dus een aantal keren niets met de woorden die je leest te maken zal hebben)
"De schepper schiep niet alleen Titanics.. onverwoestbaar gedachte ontwerpen. Sterker nog, daar ontwierp de schepping er zelfs verrassend weinig van, naar het zich laat aanzien.
Maar we denken om de een of andere reden 'God' te zien ( of te zijn) als we met een werkelijk onverwoestbaar, onoverwinnelijk ontwerp voor een 'voertuig' aan komen zetten in de vorm van een (megalomane) gedachtenconstructie.
1 + 1 bij elkaar opgeteld ( / naast elkaar afgewogen) zou ik denken dat je veel dichter bij 'God' ( de schepping) voelt als je (ook) ijsbergen, gletsjers, stormen en tsunami's kunt ontwerpen.
'Vrede' vinden, kunnen scheppen, in jezelf, is 'God 1.0' kennen.
'Vreugde' kennen en kunnen scheppen in jezelf, is 'God 2.0' kennen.
Vrede is een vrij stabiele (dynamische) toestand.
Vreugde doet je 'smelten', 'overspoelen', ' in vuur en vlam staan' en gooit je wereld ondersteboven.
Maar zonder God 1.0, heeft God 2.0 geen kans.
Andermans schepping (moedwillig) kapot maken ( Trump & Un 'spelen met vuur') is nogal schadelijk.
Maar als je snapt hoe je 'ijs' smeltend kan maken en wind waaiend..... dan voegt dat 'diepgang' aan je weten toe.
'We' als moderne mensen, hebben vrij weinig oog voor wat er zich tussen de 'menselijke constructies' zoal voordoet.
De ' natuur'? De ' meta-fysieke wereld'?
'We' gaan van 'menselijke schepping' naar ' menselijke schepping', het liefst in een menselijke schepping. Dan zou je vergeten/gemakkelijk over het hoofd kunnen zien, dat er mogelijk toch meer is te beleven op deze planeet; tussen de menselijke hemel en de menselijke aarde."
Ik besloot deze bespiegeling met een opvallende gedachte.. het antwoord aan de kleine ijsbeer?:
"In 1912 'won' een ijsberg het (nogal eenvoudig) van de 'engineers' van grote constructies.
Dat konden 'ze' natuurlijk niet op zich laten zitten en ze gingen aan de slag met de vraag hoe ze met hun talenten en beschikbare middelen die 'vijand' voor eens en voor altijd uit zouden kunnen schakelen.
Het antwoord werd in de decennia daarna uitgerold: klimaatverwarming."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten